ā ī ē æ ǖ ū ō ü ö ȫ ä é î â û ë ô ê ů á ç ø ð õ å Ī ' ó Ö Ō Ô ė ÿ ǒ ï ǔ Û ā̆ aͤ ē̆ ī̆ ō̆ oͤ uͤ u̯
Erweiterte Suche
Expertensuche
Anzahl der Suchtreffer: 69
Docx
# | Lemma | Sprachen | Wortarten | Wortunterarten | Kasus/Num. | Deutsch | ÜG | Vw | Hw | Q | I | E | W | B | R | L | Son |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
61 | kümmerlīken, kömmerlīken | mnd | Adv. | „kümmerlich“, nur mit Mühe, mit genauer Not, mühselig | Hanserec. II 6-499 (1431-1476), Lib. hoppe 54, Hamb. Burspr. ed. Bolland 362 (13>>> | s. kummer (1), līken (1) | MndHwb 2, 702 (kümmerlīk[en]) | ||||||||||
62 | meiære*, meier, meyer, meiger, mēger | mnd | M. | Mäher, Großknecht | s. ārne-, gras-, hof-, hoppe-, höü-, kōrn-, plaggen-, rēt-, strō- | vgl. mhd. mæjære | s. meien (2) | MndHwb 2, 941 (meyer), Lü 223a (meier) | |||||||||
63 | *meierinne | mnd | F. | „Meierin“, Frau des Amtsverwalters, Bäuerin, Pächterin | s. hoppe- | vgl. mhd. meierinne | s. meier, inne (5) | ||||||||||
64 | mēten (1), metten | mnd | V. | st. | messen, abmessen, erwägen, einschätzen, abschätzen, rechnen, Ausdehnung von etwa>>> | s. af-, ent-, er-, ge-, hoppe-, in-, kalk-, līn-, nā-, ȫver-, tō-, ümme-, up-, ū>>> | s. māten, vgl. mhd. mezzen (2) | as. *me-t-an? (1), st. V. (5), messen; germ. *metan, st. V., messen, zuteilen, e>>> | strāten mēten: nhd. Straßen durchmessen (V.), Straßen durchschreiten; ēnen mēten>>> | MndHwb 2, 971 (mēten), Lü 228a (meten) | langes ö, 3. Sg. Präs. mit, met, mētet, Prät. mat, māt, maet, Part. Prät. mēten,>>> | ||||||
65 | molt (1), malt | mnd | N. | Malz, gequollenes und angekeimtes Getreide (Gerste oder Weizen) als Grundstoff z>>> | s. bēr-, ētik-, gersten-, hāver-, hūs-, merte-, ȫver-, roggen-, wēten- | s. mülten, vgl. mhd. malz (2) | SL, Zs. Berg. Gesch.-Ver. 10 5, vgl. Chr. d. d. St. 20 357 | s. as. malt, st. N., Malz; s. germ. *malta-, *maltam, st. N. (a), Malz; s. idg.*>>> | molt unde hoppe is vorlōren: nhd. „Malz und Hopfen ist verloren“, es ist alles v>>> | MndHwb 2, 1013 (molt), Lü 234b (molt) | langes ö; | ||||||
66 | tēgedehoppe*, tēgethoppen | mnd | M. | „Zehnthopfen“, Teil der Hopfenernte als Zehntabgabe | s. tēgede (1), hoppe | MndHwb 3, 836 (tēgethoppen) | örtlich beschränkt; | ||||||||||
67 | velthoppe | mnd | M. | Hartheu, Johanniskraut | lat. hypericon?, hyppicon?, herba perforata? | as. fel-d-hop-p-o 1, sw. M. (n), Feldhopfen, Hartheu; s. velt, hoppe (1) | MndHwb 1, 689 (velthoppe), Lü 474a (velthope) | ||||||||||
68 | wēdehoppe*, wedehoppe | mnd | M. | Wiedehopf | s. wēde (1), hoppe (2); s. Kluge s. v. Wiedehopf | Lü 566b (wedehoppe) | |||||||||||
69 | wilthoppe | mnd | M. | „Wildhopfen“ | lat. herba thurisorum? | s. wilde (1), hoppe (1) | Lü 583b (wiltban/wilthoppe) |